ماه کامل است

من تنها،

میدانم که چشمانت زیر نور ماه خواهد درخشید...

من از تکرار واژه ی دلتنگی خسته ام

من از حروف فاصله بیزارم

من از باد که بوی گیسوانت رانمی آورد دلخورم،

من از هر واژه که نام توبرآن نباشد گریزانم...

بیا که،

بغض کودکانه ام آغوش تو را کم دارد...

بهار را بخاطر نگاهت دوست دارم.

به باد رشک می برم

که محرم است حریم گیسوانت را...

و نوازشگر گونه هایت

آنگاه که لبخند می زنی

و سنگ صبور اشکهایت

آن هنگام که می باری...

بهار را بخاطر نگاهت دوست دارم.

صدای سکوت خانه آزارم می دهد

دروغ چرا

از شنیدن صدای قلبم

می ترسم در این سکوت!

نمی دانی

هیچ کس نمی داند

چقدر بد می زند

وقتی دلش تنگ است....

چيز مهمي نبود...

يه زد و خورده ساده بود ! تو جا زدی ؛ من جا خوردم!

به مجـــنـــون گفت روزی ساربانـی

چــــرا بیهـوده در صحـــرا روانـــــــی

خیلی بده واسه عشقت نفس کم بیاری اما اون به یکی دیگه بگه نفس....

همدیگر را فراموش نکنیم،
شاید سالها بعد در گذر جاده ها
بى تفاوت از کنار همدیگر بگذریم
و بگوییم آن غریبه چقدر شبیه خاطراتم بود…